تنهائی‌ام پُر می‌کند تنهائی‌ی من را
با غصه‌هایم می‌کشم سیگارِ بهمن را
تلخ است باور کن ز هضمش برنمی‌آیی
وقتی ببینی در لباسِ دوست؛ دشمن را
سهراب » را کُشتم ولی باور نمی‌کردم
این زخمِ کاری می‌کشد روزی تهمتن » را
وقتی که هم‌‌میهن زبانت را نمی‌فهمد
تغییر می‌باید دهی معنای میهن را
از مرگ در این زندگی ترسی ندارم چون
در زندگی فهمیده‌ام معنای مردن را
مَرد از نگاهِ گرمِ زن آرام می‌گیرد
داری تو معنا می کنی مفهوم یک زن را
این روزها فردی سراغم را نمی‌گیرد
تنهائی‌ام پر می‌کند تنهائی‌ی من را
شاعر: امیرحسین خوش حال
****
《پاییز را دیدی؟
آنان که رنگ عوض کردند، افتادند》
بیشه‌ای سوخته در قلبِ کویری‌ست، منم!
وندرآن بیشه‌ی آتش‌زده شیری‌ست، منم!
ای فلک! خیره به روئین تنی‌ات چشم مدوز،
راست در ترکشِ رستم پَرِ تیری‌ست منم!
تا قفس هست مرا شادی آزادی نیست،
هرکجا در همه آفاق اسیری‌ست منم!
زندگی سنگ عظیمی‌ست، ولی می‌شکند
که روان زیرِ پِی‌اش جوی حقیری‌ست، منم!
در پی آب حیاتی؟ به خرابات برو
- خسته از عمر - در آن زاویه پیری‌ست، منم!
گرچه دور است ولی زود عیان خواهد شد
آنچه کوه است در آن دامنه، دیری‌ست منم!
شاعر: حسین جنتی
****
همه خوبیا به زیباترین شکل ممکن
تقدیم نگاهتون
"آرامش یک رویا"
از تو بعید نیست جهان عاشقت شود
شیطان رانده، سجده کنان عاشقت شود
از تو بعید نیست میان دو خنده ات
تاریخ گنگی از خفقان، عاشقت شود
توران به خاک خاطره هایت بیافتد و
آرش، بدون تیر و کمان، عاشقت شود
چشمان تو، که رنگ پشیمانی خداست
درآینه، بدون گمان، عاشقت شود
از تو بعید نیست، قیامت کنی و بعد
خاکستر جهنمیان عاشقت شود
وقتی نوازش تو شبیخون زندگیست
هر قلب مات بی ضربان، عاشقت شود
از من بعید بود ولی عاشقت شدم.
از تو بعید نیست جهان عاشقت شود!!
شاعر: -افشین یداللهی
****
شاید بعید شاید اغراق شاید واقعی:)
" شعر میهن "
دراین خاک زرخیز ایران زمین
نبودند جز مردمی پاک دین
همه دینشان مردی و داد بود
وز آن کشور آزاد و آباد بود
چو مهر و وفا بود خود کیششان
گنه بود آزار کس پیششان
همه بنده ناب یزدان پاک
همه دل پر از مهر این آب و خاک
پدر در پدر آریایی نژاد
ز پشت فریدون نیکو نهاد
بزرگی به مردی و فرهنگ بود
گدایی در این بوم و بر ننگ بود
کجا رفت آن دانش و هوش ما
که شد مهر میهن فراموش ما
که انداخت آتش در این بوستان
کز آن سوخت جان و دل دوستان
ادامه مطلبزمان رفت و زان آدم از چند رنگ
به هر جای گردون نهادند چنگ
خرد خفتگان ره به صحرا زدند
به خاک بیابان شناور شدند
چو با سوسمارو ملخ زد نشان
چنین قوم نامیده شد تازیان
و زان سوی قومی دگر بی نظیر
عزیزو شریفو نجیبو دلیر
به گلخانه ی این فلک پا گشود
حقوق بشر را به دنیا سرود
ز پندارو کردارو گفتار نیک
زبان زد به نیکی شد از کار نیک
نشستند درون بهشتی برین
که نامیده شد مرز ایران زمین
زمان از پس روزگاران گذشت
دل تازی از ما پر از کینه گشت
به ناشکری از هدییه کردگار
زد اخر گلوی خرد را به دار
ادامه مطلبکودکی هایم اتاقی ساده بود
قصه ای، دورِ اجاقی ساده بود
شب که می شد نقش ها جان می گرفت
روی سقف ما که طاقی ساده بود
می شدم پروانه، خوابم می پرید
خواب هایم اتفاقی ساده بود
زندگی دستی پر از پوچی نبود
بازی ما جفت و طاقی ساده بود
قهر می کردم به شوق آشتی
عشق هایم اشتیاقی ساده بود
ساده بودن عادتی مشکل نبود
سختی نان بود و باقی ساده بود
شاعر: قیصر امین پور
****
با تشکر از دوست عزیز:
گفتی : غزل بگو ! چه بگویم ؟ مجال کو ؟
شیرین من ، براز غزل شور و حال کو ؟
پر می زند دلم به هوای غزل ، ولی
گیرم هوای پر زدنم هست ، بال کو ؟
گیرم به فال نیک بگیرم بهار را
چشم و دلی برای تماشا و فال کو ؟
تقویم چارفصل دلم را ورق زدن
آن بگهای سبز ِ سرآغاز سال کو ؟
رفتیم و پرسش دل ما بی جواب ماند
حال سوال و حوصله ی قیل و قال کو ؟
شاعر: قیصر امین پور
****
با تشکر از دوست عزیز:
خسته ام از آرزوها، آرزوهای شعاری
شوق پرواز مجازی بالهای استعاری
لحظه های کاغذی را، روز و شب تکرار کردن
خاطرات بایگانی، زندگی های اداری
آفتاب زرد و غمگین، پله های رو به پایین
سقف های سرد و سنگین، آسمان های اجاری
با نگاهی سرشکسته، چشم هایی پینه بسته
خسته از درهای بسته، خسته از چشم انتظاری
صندلی های خمیده، میزهای صف کشیده
خنده های لب پریده، گریه های اختیاری
عصر جدول های خالی، پارک های این حوالی
پرسه های بی خیالی، نیمکت های خماری
رونوشت روزها را، روی هم سنجاق کردم:
شنبه های بی پناهی، جمعه های بی قراری
عاقبت پرونده ام را، با غبار آرزوها
خاک خواهد بست روزی، باد خواهد برد باری
روی میز خالی من، صفحه ی باز حوادث
در ستون تسلیت ها، نامی از ما یادگاری
شاعر: قیصر امین پور
****
با تشکر از دوست عزیز:
هرشبی میشنوم یک نفر از دور مرا
به خودش خوانده و من دیر به آنجا برسم
بنظر ثانیه ها تاخت به هم میتازند
که مبادا سحری زود به فردا برسد
گر قرار است که تنها بروم تا دم مرگ
چه سبب بود چنین محضر تن ها برسم
****
با تشکر از دوست عزیز:
درباره این سایت